In mijn vorige nieuwsbrief schreef ik het verhaal van Chantal die voor een coach-sessie bij mij kwam omdat haar zoon van 10 steeds over haar grenzen heen ging. We ontdekten tijdens de sessie waarom haar zoon dat deed. Hier kun je het nog eens teruglezen.

Geen alternatieve tekst opgegeven voor deze afbeelding

Chantal heeft afgesproken voor een vervolggesprek. En nadat we allebei een lekkere kop thee hebben, kletsen we even bij en praten we na over de vorige sessie. Ik vraag haar hoe ze het heeft ervaren en wat ze daarna heeft gemerkt. 


Confronterend, inzicht en opluchting

Ze geeft aan dat ze de vorige sessie aan de ene kant best confronterend vond. Maar tegelijkertijd ook een hoop inzicht en opluchting heeft gebracht. Opluchting omdat het lastige gedrag van mijn zoon iets spiegelt van mij. Hij mij iets duidelijk probeert te maken in plaats van dat mijn zoon een lastig kind is. En inzicht omdat ik nu begrijp dat ik zo hard mijn best doe zodat hij zich gezien en gehoord voelt, dat dat met mijn eigen pijn te maken heeft. Zo had ik er nog nooit naar gekeken. Doordat ik me daar bewust van dat ben geworden, ben ik anders naar zijn maar ook mijn gedrag gaan kijken. Het lijkt wel alsof ons gedrag daardoor al wat zachter is geworden. Maar ik besef dat ik ook in andere situaties me niet gehoord en gezien voel. Dus daar wil ik vandaag wel de volgende stap in zetten.“


“Vertel me eens zo’n situatie”,

vraag ik Chantal. 
En ze vertelt: “Ik merk het bijvoorbeeld ook bij mijn vriend. Ik heb het idee dat hij vaak geen tijd voor me heeft. Of geen tijd voor mij maakt. Altijd is er iets anders. Dan weer iets voor zijn werk, dan weer gaat ie sporten, of heeft ie met een vriend afgesproken. Hij stemt het niet even af met mij. Terwijl ik misschien wel samen iets wilde gaan doen. Alsof ik niet belangrijk genoeg ben. Terwijl ik zo mijn best doe om het leuk te maken in de relatie. Ik houd wel steeds rekening met hem.”

“Hmm, ja dat kan lastig zijn om te voelen”, zeg ik. “Laten we dat eens verder onderzoeken.”

Geen alternatieve tekst opgegeven voor deze afbeelding

EFT

Tijdens mijn sessies maak ik vaak gebruik van EFT. EFT staat voor Emotional Freedom Techniques. En is een methode om emotionele of fysieke klachten te neutraliseren door zachtjes op bepaalde vaste punten op hoofd en handen te kloppen. En door, tijdens het kloppen, tegelijkertijd te focussen op de klacht. Soms door het hardop uit te spreken, soms in gedachten te focussen op het gevoel. Je kunt het vergelijken met acupunctuur. Alleen gebruik je bij EFT je vingers om zachtjes te kloppen in plaats van naalden. En maak je gebruik van vaste punten in plaats van voor elke klacht een ander punt te moeten gebruiken. Mocht je meer willen weten of EFT, klik dan hier.

Naast dat EFT helpt voor emotionele en fysieke klachten, geeft het tijdens de sessie veel ontspanning en helpt het om gemakkelijker bij herinneringen te komen die van belang zijn voor de oplossing van het probleem. 

Ik ga naast Chantal zitten en begin zachtjes op haar vingers te kloppen. Ze sluit haar ogen. En ik vraag haar om eens te checken waar in haar lijf ze dat voelt. Dat gevoel dat haar vriend niet voldoende rekening met haar houdt. Dat ze niet gehoord of gezien wordt. 


Moeite met contact

Terwijl ik naast Chantal zit, merk ik bij mezelf dat ik het lastig vind om contact met het gevoel van Chantal te krijgen. Mijn eerste neiging is om nog iets harder mijn best te doen, maar dan schiet me te binnen, dat dat gevoel misschien wel bij Chantal hoort. Dus ik besluit dat te checken.

“Ik merk dat ik slecht contact kan maken met wat jij ervaart of voelt”, zeg ik Chantal. En dat kan aan mij liggen, maar ik wil even checken of dat misschien een gevoel is dat bij jou hoort”. “Hmm” ,zegt Chantal, “ dat kan wel kloppen. Ik wil er niet echt naar toe, naar dat gevoel. Vindt het een beetje eng. Ik durf er niet goed naar toe.” “Dat is oké”, zeg ik, “oké om dat te voelen. Laten we eens bekijken of we daar iets mee kunnen doen. ” Dus ik vraag haar om in gedachten mijn zinnen te herhalen, terwijl ik zachtjes begin te kloppen. En geef aan dat als de zinnen of de woorden niet kloppen, dat ze me dan moet verbeteren.  “ Ook al vind ik het eng om naar dit gevoel toe te gaan, dat is ok en ik ben ok.”  Na een paar rondjes te kloppen en deze zin een paar keer te herhalen geeft Chantal aan dat het gevoel van weerstand een stuk minder is geworden. Dat ze nu meer contact durft te maken met dat gevoel van niet gezien of gehoord voelen. 

Ik vraag haar of ze nog eens wil checken waar in haar lijf ze dat gevoel van niet gehoord en gevoeld te zijn voelt. Na een paar tellen geeft ze aan: “ik voel het in mijn borst.” “En hoe sterk is dat gevoel voor jou, op een schaal van 0-10”, vraag ik. “Een 5”, zegt ze. 


Vroegste herinnering

Ik leg Chantal uit dat ik tijdens mijn sessie vaak op zoek ga naar de vroegst mogelijke herinnering die te maken heeft met het probleem. Omdat ik ervan uit ga dat als je de herinnering en de overtuigingen, gedachtes en gevoelens die daarbij horen ‘daar’ kunt helen, het probleem helemaal kan verdwijnen.


Dan vraag ik haar of ze, met dit gevoel van ‘niet gehoord en gezien voelen’ in haar borst, in gedachten terug wil gaan in de tijd, wanneer ze dit gevoel eerder heeft gehad. Nadat we een paar ervaringen uit haar volwassen leven en haar jeugd tegenkomen, heeft Chantal het gevoel dat ze nu in gedachten bij het moment is dat haar moeder zwanger is van haar. 

Ze heeft het gevoel dat ze ‘in de buik van haar moeder’ zit. Zichtbaar geraakt geeft ze aan dat ze het gevoel heeft dat haar ouders niet echt contact met haar kunnen maken. “Dat je niet gezien en gehoord wordt”, vraag ik. “Ja, dat ja.” Ik zie tranen over haar wangen lopen. Zachtjes klop ik op de punten op haar hoofd en handen en zeg hardop: “ook al voel ik me hier niet gezien en gehoord en maakt me dat heel verdrietig, ik mag dat voelen en ik ben toch een hele leuke baby.” Dit herhalen we een paar keer, totdat Chantal weer wat meer ontspant. 


Het heeft niets met jou te maken.

Vanuit eerdere sessies met Chantal weet ik dat haar moeder 4 miskramen had voordat ze zwanger werd van Chantal. Dus ga ik door met kloppen en doe de volgende suggesties; “Ook al voel je je niet gezien en gehoord, dat heeft helemaal niets met jou te maken, je ouders durven niet goed contact met je te maken, ze hebben al 4 miskramen meegemaakt.” Ik zie aan haar gezicht en houding dat er een kwartje valt bij Chantal. Dus vraag ik haar om in gedachten haar ouders voor zich te zien. En zich voor te stellen dat haar ouders tegen haar zeggen: “Het heeft helemaal niets met jou te maken. Wij zijn bang dat we jou ook verliezen. We hebben het al een paar keer meegemaakt.” Ik zie enkele tranen van opluchting bij haar verschijnen. En stel je nu maar voor dat ze zeggen: “We zien jou en we horen jou. Jij bent heel belangrijk voor ons. Maar we waren zo bang om je te verliezen, daarom durfden we niet zo goed contact met je maken. Maar jij bent gewoon een leuk kind. We houden van jou.

Ik zie het gezicht van Chantal opklaren. Ze geeft aan dat dat lukt en ze de liefde en de warmte van haar ouders nu goed kan voelen. Zich nu gezien en gehoord voelt. “Neem maar even de tijd om dit goed in je op te nemen”, zeg ik haar. “En zodra je er aan toe bent, kun je langzaam weer je ogen open doen en weer aanwezig worden hier in de ruimte.” 

Voordat Chantal afscheid neemt, check ik hoe ze zich voelt en of ze nog iets nodig heeft om op een goede manier de deur uit te gaan. Maar ze geeft aan dat het goed voelt en dat ze opgelucht de deur uitgaat. 


Hoe is het nu met Chantal?

Een tijdje later vertelt Chantal mij het volgende: 

Wat een mooie handen heb jij. Ik voelde na onze sessie het proces door mijn lichaam stromen, zo mooi. En ik merk nu dat het me niet meer raakt als er geen rekening met me wordt gehouden. Het doet me niets meer. Dat is echt wonderlijk, want het beheerste mijn leven eerst zo erg. Ik was er de hele dag door mee bezig. Dus dit geeft zoveel ruimte en bevrijding. 

Ik merk ook dat het effect heeft op het gedrag van mijn zoon. Hij lijkt wel rustiger geworden en veel liever. Tegen mij en tegen anderen. Hij hoeft denk ik niet meer zo hard zijn best te doen om mij iets duidelijk te maken. De wisselwerking tussen ons is behoorlijk verbeterd. Het loopt allemaal wat makkelijker. En hij geeft me weer steeds kusjes. Dus heel erg bedankt.

* dit verhaal is met toestemming van Chantal* geschreven en in het kader van privacy is de naam aangepast