‘Eigenlijk wil ik heel graag meer projecten doen op het gebied van duurzaamheid,’ zegt ze.
‘En wat houd je tegen,’ vraag ik haar?
‘Ik heb geen ervaring.’
‘En wat is daar erg aan?’
‘Het moet wel goed gaan. Het moet wel lukken. Ik moet het wel kunnen.’
‘Want, wat als dat niet gebeurt?’
‘Uh… Dan blijkt dat ik het dus toch niet kan.’
‘En wat is daar erg aan?’
‘Uh… nou ja… uh… Dan heb ik dus gefaald’
‘En wat vind je van jezelf als je faalt?’
Het is even stil
‘… Dan… uh… voel ik me… uh… mislukt.’
‘En wat zou nu het ergste zijn dat iemand over jou zou kunnen zeggen? Welk woord zou jou pijn doen, als mensen dat van jou zouden zeggen?’
Het is nu iets langer stil.
‘… Dat ik een mislukkeling ben,’ komt er dan zachtjes uit.
‘Oh, dat is precies wat ik al dacht toen ik je ontmoette,’ zeg ik met een lach. Dat lijkt me nou een mislukt iemand.’
We beginnen allebei hard te lachen.
Het is natuurlijk een absurde gedachte, dat je denkt dat je een mislukkeling bent. Net zo absurd als dat je perfect zou zijn. Maar hoe goed je met je verstand ook snapt dat deze gedachte niet klopt, je gevoel en je onderbewuste voelen en denken iets heel anders. Zij zijn het verhaal, dat je al jaren tegen jezelf vertelt, gaan geloven. En je bent enorm je best gaan doen om te bewijzen (aan de buitenwereld en jezelf) dat dit niet zo is. Want je wil natuurlijk geen mislukkeling zijn en al helemaal niet dat iemand dat doorziet.
Maar dat bewijs lever je nooit, omdat je eigen gevoel nooit overtuigd zal zijn. Je zal nooit van jezelf geloven, “nee, nu ben ik geen mislukkeling meer”. Ga maar na: wanneer zou jij voor jezelf bewezen hebben dat je geen mislukkeling bent? Want na dit project volgt weer de volgende enzovoort…
‘En zo is jouw project al bij voorbaat mislukt omdat je bang bent om een mislukkeling te zijn. Want je begint er überhaupt niet aan.
En ik herken dat hoor, pfft. Ook ik voel me eigenlijk best wel een mislukkeling. En… wij zijn echt niet de enigen ☺️
‘Wat als je nu eens gewoon een mislukkeling mocht zijn van jezelf?’
‘Oef, dat voelt wel een stuk lichter, dat lucht op.’
‘En wat zou je dan doen op het gebied van duurzaamheid?’
‘Dan ga ik het gewoon doen.’
‘Aha.’
‘Ja, want dan maakt het eigenlijk niet meer zoveel uit.’
‘Fijn. Go for it.’
Ik ben benieuwd naar de antwoorden.
Laat het me weten via coach@annemariegooren.nl
Hartelijke groet,
