Ik hoop dat je een hele fijne vakantie hebt gehad. Wij zijn dit jaar naar Noord-Spanje geweest. Met de tent. En wat een mooie omgeving. Eén van de plekken was een prachtige plek aan zee. Natuurlijk liep niet alles perfect ?. We zijn nu eenmaal een gezin ? . Maar we hebben ook genoten. Van de vrije tijd, de omgeving en elkaar.

Toen ik terugkwam van vakantie kreeg ik van een moeder een artikel uit de psychologiemagazine over Geweldloos Verzet. Ze vroeg me wat ik er van vond. Of het iets voor haar zou kunnen zijn. En ik dacht, ik schrijf er een nieuwsbrief over.

Het artikel

Het artikel (“help, mijn dochter is een influencer”) vertelt over een moeder en haar puberdochter. Moeder vraagt zich af hoe ze op een goede manier kan blijven communiceren met haar dochter ‘als het kookpunt is bereikt’. Want op dit moment verliezen ze dan allebei hun geduld. En dat raakt moeder.
Dochterlief roept boos “jullie zijn de kutste ouders” en begint te huilen, schreeuwen en vloeken. En moeder begint terug te schreeuwen en wil haar het liefst door elkaar rammelen. En bekent tot haar schaamte dat ze dat ook heeft gedaan.
Kan dat niet anders, vraagt moeder zich af. 

 

Gelukkig ontdekt deze moeder al snel dat ze echt niet de enige ouder is die hiermee worstelt. Het blijkt dat ook andere ouders soms tot wanhoop worden gedreven. En dat er meer gezinnen zijn waar flink wat wordt geschreeuwd, gehuild en geduwd.

En ze komt op het spoor van het programma ‘Geweldloos Verzet’.

Geweldloos verzet

Het programma is vooral gericht op ouders van kinderen die ernstig probleemgedrag vertonen. Met name in de puberleeftijd, wanneer ze zich gaan afzetten tegen de ouders. Waardoor gezinnen of ouders met hun kind, soms met elkaar in een negatieve spiraal zijn beland.

2 Belangrijke uitgangspunten van de methode zijn:

1.   Verbindend Gezag
Het is heel belangrijk om op een positieve manier te investeren in de relatie met je kind. Laat je kind merken dat je hem of haar wel onvoorwaardelijk accepteert, maar niet het negatieve gedrag.

2.   Geweldloos Verzet
Je gaat als ouder in verzet tegen het onacceptabele gedrag van je kind. Zonder de strijd aan te gaan. Je geeft niet toe, maar laat je ook niet verleiden tot dreigen, preken, straffen. Het vraagt grote vastberadenheid.
Belangrijk hierbij is dat je in plaats van de boodschap te richten op je kind “jij moet je gedrag veranderen” je een ik-boodschap geeft “ik ben niet langer bereid om….”.

De methode is heel waardevol

Wat ik tot nu toe heb gelezen en gehoord over de aanpak van Verbindend Gezag en Geweldloos Verzet spreekt me zeker aan en lijkt me heel waardevol.

Het gaat uit van respect voor alle partijen. Respect voor je kind, maar ook voor jou als ouder. En het biedt tegelijkertijd praktische handvaten voor je dagelijkse omgang met je kind. Alleen al de ik-boodschap gebruiken kan een wereld van verschil betekenen als je strijd hebt met je kind. Als je een ik-boodschap geeft kun je je eigen gevoelens en wensen weergeven. Maar veroordeel je je kind niet. Zo wordt je kind niet gekwetst. En investeer je positief in jullie relatie.

Probeer het zelf maar uit! Ik ben benieuwd welk verschil het voor jou maakt. 

 

Maar……

Hoe goed me de methode me ook lijkt en ik hem ook zeker kan aanbevelen, voor mij blijft de methode ook een vorm van symptoombestrijding. Je bent de gevolgen van het probleem aan het bestrijden. Niet het probleem zelf.
En daarmee kom je naar mijn idee ook niet bij de echte oplossing. Zodat er daadwerkelijk en permanent een verandering plaatsvindt in het gedrag van je kind.

De sleutel

Ik geloof namelijk dat de sleutel op een ander niveau ligt. Namelijk niet bij het kind, maar bij de ouder. Niet omdat je als ouder iets fout doet. Maar omdat je als ouder nog onbewuste blokkades hebt. Oude patronen die jou belemmeren. En je kind wil graag dat jij die opruimt.

 
Uit ervaring kan ik zeggen dat dat soms confronterend is. Maar ook dat, als je het aandurft, het voor jezelf en je gezin een stuk gemakkelijker en ontspannener wordt.

Hoe dan?
Stel je nu eens voor dat je in plaats van naar je kind te kijken, zou kijken naar wat er bij jou wordt geraakt door dit gedrag van je kind. Wat zou je dan ontdekken?

Dit doe je door jezelf een vraag te stellen. Een vraag die te maken heeft met het ongewenste gedrag van jouw zoon of dochter. En schrijf de antwoorden eens voor jezelf op.

 
 

Bijvoorbeeld:
Als je kind veel schreeuwt;

  • Wat schreeuwt er bij jou onbewust misschien om aandacht?
  • Of wat zou jij nog willen of mogen uitschreeuwen?
  • Welke ervaring had jij zelf als kind met schreeuwen?

Je kind scheldt je regelmatig uit. 

  • Welke lelijk woorden gebruik jij onbewust tegen jezelf?
  • Of welke lelijke gedachten onderdruk je juist bij jezelf??
  • Welke lelijke woorden werden tegen jou, als kind, gezegd?

Je kind komt zijn afspraken niet na

  • Welke afspraken met jezelf kom jij niet na?
  • Of hoe streng ben jij juist voor jezelf?
  • Welke ervaring had jij zelf als kind met afspraken nakomen?

Ik ben benieuwd wat jij over jezelf hebt ontdekt.