Hoor je jouw kind regelmatig over zichzelf zeggen dat het iets niet kan? 

Dat hun klasgenoot iets veel beter kan. Dat het zichzelf lelijk vindt. Dat niemand hem of haar aardig vindt. Dat het dom is. Niemand met hem of haar wil spelen. Baalt van zichzelf omdat iets mislukt is. Of boos op zichzelf wordt omdat iets niet lukt?

Waarschijnlijk denk je dan: “Mijn kind mag wel wat meer zelfvertrouwen hebben. Wat meer geloven in zichzelf. En wat positiever over zichzelf denken.”
Je eerste neiging is om je kind ervan te overtuigen dat het wél slim, mooi, grappig, leuk of aardig is. En als je je zorgen maakt over dit gedrag bij je kind overweeg je misschien om hulp te zoeken voor hem of haar.
 
Maar neem eens even de tijd om stil te staan bij wat jij tegen jezelf zegt als: 

  • jou iets niet lukt;
  • het iets anders loopt dan jij had gepland;
  • jezelf in de spiegel bekijkt;
  • uitvalt tegen je kind;
  • erachter komt dat je iets vergeten bent;
  • steeds maar niet toekomt aan een bepaalde taak of opdracht;
  • of weer niet bent gaan sporten;
  • en ga zo maar door…..

Welke woorden gebruik jij? Welke toon hoor je? 
En geloof jij het als iemand tegen je zegt dat je wel slim, mooi, grappig, leuk of aardig bent?

Je kind spiegelt jou

Onbewust pikt jouw kind jouw gedachten, jouw innerlijke stem over jezelf op. Je zoon of dochter laat jou zien en horen hoe jij over jezelf denkt. Hoe kan je kind positief over zichzelf denken, meer zelfvertrouwen hebben of geloven in zichzelf als je zelf steeds kritisch bent over jezelf?. 
En wat zeg je nu tegen jezelf als je dit beseft? 
 

Zelfkritiek

We beoordelen en evalueren onszelf voortdurend. Sterker nog, we veroordelen onszelf. Hebben we het goed of hebben we het slecht gedaan. Steeds leggen we onszelf langs die lat. En we vergelijken ons gedrag, acties en prestaties met andere moeders, vrienden of collega’s. We zijn onszelf er vaak helemaal niet bewust van. We doen het ongemerkt.
 
Deze zelfkritiek komt voort uit een verlangen naar het goed willen doen zodat we het idee krijgen dat we goed genoeg zijn. Maar ondertussen ondermijnt het je zelfvertrouwen en het zorgt ervoor dat je heel hard probeert te voorkomen om te falen.

 

Zelfkritiek vraagt: ‘ben ik goed genoeg?‘

 

Goede voornemens

En zo gaat het ook met onze goede voornemens. Deze periode van Kerst, Oud & Nieuw zijn momenten waarop we vaak terugblikken op het afgelopen jaar. We nemen ons voor het volgend jaar op bepaalde gebieden beter te gaan doen. Want we doen het nog niet goed genoeg. Dus spreken we een paar goede voornemens met onszelf af. En afhankelijk van hoe ze lukken vinden we onszelf goed of slecht. En dat bepaalt hoe we over onszelf denken en hoeveel vertrouwen we in onszelf hebben.
 
Ik heb afgelopen jaar een training zelfcompassie gevolgd en ik besefte hoe kritisch ik soms op mezelf ben. En als ik er op let, hoor en zie ik dat soms bij mijn kinderen terug. Daarnaast zie en hoor ik het ook bij de moeders die ik coach. Ze vinden vaak van zichzelf dat ze het niet goed doen als moeder. Voelen zich schuldig omdat ze verkeerd reageren naar hun zoon of dochter. En hebben veel kritiek op zichzelf. 
 

Neem jezelf daarom maar één ding voor in 2018: 

Wees vriendelijk en mild voor jezelf!
 

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het gezonder is als je jezelf met mildheid en zelfcompassie benadert. Want dan voel je je positiever over jezelf waardoor je je meer ontspant. Je hoeft jezelf niet meer te vergelijken en te denken in goed of slecht. Je gaat beter voor jezelf zorgen. Je vraagt je af: wat is goed voor mij? Want je kunt pas echt voor een ander zorgen als je eerst voor jezelf zorgt. 

Zelfcompassie is jezelf behandelen met dezelfde vriendelijkheid als een goede vriend zou doen, aldus Kristin Neff *, Je beseffen dat alle mensen fouten te maken en pijnlijke ervaringen hebben. Je bent niet de enige. En je bewust zijn van je pijnlijke en negatieve ervaringen. Ze niet negeren of ontkennen 
* Kristin Neff is Professor in Human Development aan de University of Texas. Zij doet onderzoek naar zelfcompassie. Zie voor meer informatie: http://self-compassion.org

 

Zelfcompassie vraagt: ‘wat is goed voor mij?’
  

En daar heeft jouw zoon of dochter ook profijt van.

Want zij pikken onbewust deze signalen van jou op.
 

Gebruik de volgende 3 stappen om vriendelijk en mild voor jezelf te zijn.

Stap 1:
Word jezelf bewust van jouw kritische gedachten. Merk het op. En merk op wat dat met je doet. En besef dat deze negatieve en kritische gedachten je niet helpen om je positief over jezelf te voelen. En dat het je niet echt motiveert om dingen voor elkaar te krijgen.

Stap 2:
Stel jezelf de volgende vraag: Wat kan ik doen of tegen mezelf zeggen om wat vriendelijker en zorgzamer voor mezelf te zijn? Of wat zou ik tegen een goede vriend of vriendin zeggen als hij of zij in dezelfde situatie zit?

Stap 3:
En let op wat dat met je kinderen doet. Check regelmatig wat je zoon of dochter over zichzelf zegt. En ga bij jezelf na of jij misschien onbewust hetzelfde over jezelf zegt of denkt.