Dit jaar doe ik samen met mijn zus Marga Gooren, op zondag 8 februari, weer mee met de Geluksroute in Haarlem. Met de ‘Ouder-Kind Geluksuurtjes‘, een Mini-Workshop voor ouders en hun kinderen samen. Voor de 4e keer alweer! En dat is elke keer genieten. Het is prachtig om te zien en te ervaren hoe ouders en hun kinderen samen ontdekken op welke manier ze zich gelukkig kunnen voelen.
 
Want wij willen ons toch graag gelukkig voelen. Maar als ouder wil je misschien nog wel veel liever dat vooral je kind gelukkig wordt. En de grote vraag is: Hebben we daar als ouder eigenlijk wel invloed op? Vorig jaar, rond dezelfde tijd, schreef ik daar al een Ezine over. (voor als je hem wilt nalezen: klik dan hier). En dit jaar dus het vervolg.


We willen voor onze kinderen maar één ding: dat ze gelukkig zijn. En daar doen we als ouders heel hard ons best voor.
Maar ik ben ook overtuigd van het omgekeerde namelijk:  
Als er iets is wat kinderen graag willen is het dat hun ouders gelukkig zijn. En daar doen kinderen ook heel hard hun best voor. (Ook al lijkt dat soms heel tegenstrijdig…., maar daarover dadelijk meer!)

Dus zodra wij als moeders goed in ons vel zitten, dan heeft dat een positief effect op onze kinderen. Daar worden zij ook blij van. 

Dat ervaar ik zelf ook voortdurend. Bijvoorbeeld tijdens de recente Kerstvakantie. We zaten met de familie in een huisje. We hebben daar heerlijk veel gewandeld, gekletst, spelletjes gedaan, gekookt en samen gegeten. Ik kwam helemaal tot rust en voelde me ontspannen. En dat zag ik ook terug bij de kinderen. Maar ook andersom (het lijkt soms wel de wet van murphy) als ik minder in mijn vel zit, dan spelen er bij de kinderen ook ineens allerlei dingen, of is er meer ‘herrie’ in huis.




Ik kijk al heel lang met deze bril naar kinderen, ouders, opvoeding: Dat kinderen ons net zo gelukkig willen zien als wij hen. Zelfs als dat heel tegenstrijdig lijkt. Omdat ze bijvoorbeeld voor geen meter luisteren, lelijke woorden tegen je zeggen, of alles maar laten slingeren wat jij dan weer mag opruimen
  
Maar nu ik de opleiding tot Kindertolk volg ervaar en besef ik dat daar nog een extra dimensie aan zit. Het gaat nog veel verder, namelijk: ze laten vaak via hun ‘lastig’ gedrag juist zien welke gedachtes, emoties en patronen wij zelf mogen loslaten. EN welke (onbewuste) kwaliteiten en talenten wij nog (meer) mogen ontwikkelen. Zodat we onszelf nog beter gaan voelen, nog gelukkiger kunnen worden.
 
We denken vaak dat we onze kinderen gelukkig kunnen maken door ze te helpen bij en zelfs te sturen in hun gedrag, zodat ze ‘snappen’ hoe ze zich het beste kunnen gedragen. Maar het beste wat we kunnen doen, is te achterhalen wat ons kind ons probeert duidelijk te maken met het gedrag, zodat wij kunnen groeien.  

Ik kan me voorstellen dat deze ‘manier van denken’ nieuw voor je is. Dat het misschien twijfels, verwarring of onzekerheid oproept. Misschien zelfs wel weerstand. En dat is OK. 

Probeer het gewoon eens uit. Door het volgende te doen:

  1. Zorg goed voor jezelf,
    door voldoende rust en ontspanning te creëren.
    En kijk dan eens welk effect dat op je kinderen heeft.

     
  2. En draai het ook eens om:
    Kijk eens naar je kinderen; en check eens hoe goed zij in hun vel zitten? En vraag je vervolgens af: wat speelt er op dit moment bij mij?
     
  3. En of dat nu wel of niet lukt: blijf hoe dan ook vriendelijk en begripvol voor jezelf!