Herken je dat ook? Dat je vroeger op school netjes binnen de lijntjes moest kleuren? Dat je te horen kreeg: “wel netjes binnen de lijntjes kleuren” of dat je anders geen krul op je kleurplaat kreeg? Ook onze kinderen leren op school nog steeds binnen de lijntjes te kleuren.
Op zich heeft het ‘kleuren binnen de lijntjes’ wel een functie. Het is handig om het te kunnen. Maar het zou mooi zijn als dat een keuze of een mogelijkheid is. Want er schuilt ook een groot gevaar in het alleen maar binnen de lijntjes kleuren.

Mijn kleurplaat van het moederschap en de opvoeding

Ik ben zelf moeder van twee dochters. En ik weet niet hoe het voor jullie was, maar op het moment dat de eerste geboren werd stond mijn wereld op z’n kop.
Heleen de Hartog schreef eens; “ik was een fantastische moeder totdat ik zelf kinderen kreeg”. En zo had ik ook van te voren allerlei (ideale) ideeën en verwachtingen van mezelf als moeder en van mijn kinderen……. totdat de eerste geboren werd. Oeps. Dit was hele andere koek.

Het gevaar van ‘binnen de lijntjes kleuren”

Ik had een plaatje van het moederschap en de opvoeding gemaakt en wilde netjes binnen die lijntjes blijven kleuren. Maar in de praktijk bleek dat nog niet zo eenvoudig.
Dat maakte dat ik op zoek ging. Op zoek naar hoe ik het anders kon doen, wat werkt nu echt en welke mogelijkheden zijn er nog meer zijn. En vooral wat past bij mij. Want ik kwam erachter dat mijn oorspronkelijke plaatje vooral die ‘volgens het boekje’ was. Binnen de lijntjes paste dus!

Terwijl het grote gevaar van binnen de lijntjes kleuren is dat je het contact verliest met

  • wat je zelf wilt,
  • jouw behoeftes,
  • jouw kwaliteiten en mogelijkheden.

Je leert wat zou moeten zijn, niet wat zou kunnen zijn. Als iedereen altijd maar binnen de lijntjes was blijven kleuren, dan zouden we nog steeds geloven dat de aarde plat was of zouden we nooit op de maan beland zijn.

Binnen de lijntjes
Misschien heb jij, als kind vroeger, wel geleerd om vooral geen ruzie te maken, niet te zeuren of tekeningen te maken volgens het boekje. En kom je er nu achter dat:

  • je het lastig vindt om nee te zeggen of om boos op je kinderen te worden. Omdat je wilt voorkomen dat je ruzie krijgt. Je bent eigenlijk vergeten waar jouw grenzen liggen;
  • je merkt dat je maar hard door blijft werken, nergens tijd voor hebt en alleen maar aan het rennen bent. je bent verleerd te voelen wanneer je aan ontspanning toe bent en uit moet rusten;
  • je hebt het gevoel dat je helemaal niet kan tekenen. Je gelooft niet dat je creatief bent. Je hebt eigenlijk afgeleerd om je creatieve ideeën op papier te zetten.

Je bent als kind netjes binnen de lijntjes blijven kleuren, maar bent verleerd te luisteren naar wat je zelf wilt. Welke behoeftes jij hebt. Of welke kwaliteiten en mogelijkheden jij eigenlijk bezit.

En dat heeft effect op jouw kinderen en op de manier waarop je met je kinderen omgaat.
Hoe? In mijn volgende nieuwsbrief ga ik daar verder op in.
Wil je een voorbeeld uit de praktijk? Lees dan nog eens mijn vorige nieuwsbrief “Wie is er nou boos?”.

Buiten de lijntjes durven kleuren…..

Inmiddels ziet mijn plaatje van het moederschap en de opvoeding er heel anders uit. En die is zeker niet strak omlijnd. Maar past ook niet meer binnen de huidige lijnen of kaders van ‘het opvoedings-boekje’. En dat is soms best spannend. Want lang niet iedereen is het met me eens. Toch doe ik mijn best om buiten die lijntjes te durven kleuren 😉